pırtlamaq

f.

1. İrəli çıxmaq, qabarıb çıxmaq, qabarmaq. Ağlamaqdan gözü pırtlamaq. Qarnı pırtlamaq.

2. Dar bir yerdən dışarıya çıxmaq. Yaralanan sol əli ilə başını düzəltdi və xəncəri müarizinin qarnına soxdu, piy pırtladı. Ç..

3. Bax pırtlaşmaq. Həqiqətin qırmızı yanağını toz basmış, başının tükləri bir neçə yerdən pırtlamış . . daş aşıran yoldaşlarına baxırdı. Ə. Vəl..